Doktor Pereyranı ədəbiyyat aləminə yeni bəxş edilmiş obraz hesab etmək olarmı, buna qəti cavab verə bilmirəm, amma mən Doktor Pereyranı hədsiz dərəcədə sevdim. Çox pozitiv insandı.  Elə adamlar var ki, onlar hansısa yolun, əsərin və yaxud şəxsin təsiri ilə yaxşı adam olmağa, yaxşılıqlar etməyə çalışırlar. Bu kimi adamların ürəyində işıq olmur. Gərək hansısa yad təsir daima onların ürəyinə işıq salsın. Yad təsir olmadıqda onlar asanlıqla öz vəziyyətlərinə qayıdırlar. Elə adamlar var ki, cəmiyyət və yaxud sistem onları yaxşı adam olmağa səsləyir. Yaxşı adam olmaq sistem tərəfindən şərtləndirilir. Ən azı sistem insanların içindəki pis xüsusiyyətlərin real əməllərə çevrilməsinə imkan vermir. Cəmiyyət isə qınaq hədəflərini düzgün seçməklə, pis adamları zərərsizləşdirməklə sistemə öz yardımın göstərir.

Əlbəttə söhbət normal və sivil sistemlərdən gedir. Elə adamlar var ki, onlar sadəcə dünyaya yaxşı adam kimi gəlirlər. Yaxşı adam kimi doğulurlar. İşıq onların ürəklərindədi. Ətrafda nə baş verirsə versin, onların ürəklərindəki işıq heç zaman sönmür. Onlar üçün yaxşılıq etməyə hər zaman səbəb və imkan var. Yaxşılıq etmək bu adamların naturasıdır. Doktor Pereyra mənə belə bir təsir bağışladı. Mənə elə gəldi ki, Doktor Pereyra dünyaya başqa cür gələ bilməzdi. O məhz belə doğulmalı idi. Mən bu obrazı “Hərb və Sülh” əsərindəki Pyer Bezuxov qədər sevdim.

Doktor Pereyra ortabab bir qəzetin mədəniyyət şöbəsinin redaktorudur. Ona görə də əsərdə bəzi yazıçıların və əsərlərin adının çəkilməsi, haqlarında danışılması yersiz və süni görünmür. Çünki müəllif, İtaliya yazıçısı Antonio Tabukki əsərdə bu söhbətləri edəcək adamı çox uğurla tapıb. Mədəniyyət şöbəsinin redaktorunun mövzusu əlbəttə ki yazıçılar və əsərlər olmalıdı. Hər şey təbii alınıb. Müəllifin müdaxiləsi əsla hiss olunmur. Əsərdəki ifadə forması isə sadəcə kəşfdi. Bu baxımından “Pereyra iddia edir” əsərini ədəbiyyatda hadisə saymaq olar. Məhz belə gözəl ifadə formasına görə müəllif həcmcə kiçik əsərdə bir çox incə mətləblərə toxunmağı peşəkarlıqla bacarıb. Bu balaca əsəri oxuyub bitirəndə mənə elə gəldi ki, qalın, hətta çox qalın bir roman oxumuşam. Həddən ziyadə böyük həzz aldım. Çox pozitiv, adamı adam olmağa, yaşamağa  səsləyən bir əsərdi. Əsərdə bir abzas da adama artıq görünmür. Müəllif yazmaq xatirinə bir cümlə də yazmayıb.

Hadisələr Portuqaliyada cərəyan edir. Ölkənin başın qara buludlar alıb. Doktor Pereyra bundan çox narahatdır. Bir vicdanlı insan kimi vətəninin uçuruma doğru getdiyini hiss etməkdə və görməkdədi. O, mədəniyyət şöbəsinin redaktoru kimi öz həyəcanını müxtəlif hekayələri nəşr etməklə bildirmək istəyir. Bu işin yalnız bir tərəfidi. Romanın sujetini təşkil edən hadisəni yazmaq istəmirəm. Çünki elə indicə gənc dostlara bu əsəri oxumağı şiddətlə tövsiyyə edəcəm. Bilirsiniz ki heç vaxt zəif əsəri təbliğ etməmişəm, daima obyektlivliyi qorumağa çalışmışam. “Pereyra iddia edir” əsərini mütləq oxumaq lazımdı. Həm də ona görə ki, romanın mövzusu və əsərdə yazılanlarla bizim həyatımız arasında hədsiz dərəcədə çoxlu paralellər aparmaq olar. Bu əsər bizim haqqımızda yazılıb. Bu əsər bir çox insanların  ürəyinə işıq sala bilər.